سرِ انکار , آخر کار , خواهد رفت بر دارش
خدایا جان من را هم اگر راضی است بردارش
چرا راضی شوم بر بیعتی که از همان اول
به سقط بار آتشبار زهرا بسته شد بارش؟
چرا دنیا نیامد؟ پاسخش در روزگاران است
که تا روز قیامت باز خواهد ماند طومارش
مگر جبریل هم تاب و توان دارد که بنویسد
به صد لوح و قلم ؟ گیرم که اسرافیل هم یارش
چرا راهیِ آن راهی شوم که با لگد , آن را
برای پیروان خود حسابی کرد هموارش
اگرچه خواست زنده زنده در گورش کند اما
ببین در سورۀ تکویر پیچیده است اَخبارش
سقیفه خانۀ خود را بنا دارد بنا سازَد
اگر حتی بپاشد خون زهرا روی دیوارش
خلیفه قاتل زهراست این را فاش می گویم
اگر برمی خورَد حتی به میلیون ها طرفدارش
خلیفه در اُحُد با اختیارش یک بز کوهی است
علی را صبر او بُرده است تا مسجد به اجبارش
مهم اثبات کفر غاصب باغ فدک باشد
چه فرقی می کند دیگر چه اندازه است هکتارش؟
یقیناً کار این امت به اوباشش نمی افتاد
اگر دنبال حیدر بود حمزه یا که طیارش
سقیفه بر سفینه فائق آمد , غرق شد امت
همان کِشتی که در خُم غدیرش ساخت نجارش
چنین بوده است برخورد بشر با فتنۀ کوچه
مسلمان ها طلبکارش , یهودی ها بدهکارش
فقط یک شعله از آن هیزم است افتاده در این قرن
عراق و سوریه , لبنان و کشمیر و میانمارش
سید علی احمدی