سلام بر رمضان

سلام بر رمضان و به نغمه های دعایش
به لحظه های مناجات و شور و حال و نوایش

سلام من به سحرهای گریه دار غریبش
دلم گرفته دوباره دلم گرفته برایش

سلام من به ابوحمزه های نیمه شب او
به ناله های شبانگاه و ضجه های گدایش

میان ندبه و زاری ز قول عبد فراری
به افتتاح سلامی که کرده ای هوایش

مجیر خواندم دیدم که رحم کرده به اشکم
ز خوف آمده ببرون و رفته ام به رجایش

سلام من نبی و به حمزه و به خدیجه
به روضه نبوی و روزه ها و سفایش

سلام من به مدینه به آستان رفیعش
به لاله های بقیعش به روزه دار حرایش

سلام من به علی و به حلم و صبر عجیبش
به چشم عقده گشایش به لحن روح فزایش

نشسته باز دلم پشت درب بسته آنجا
گرفته باز دل من برای صحن و سرایش

خدا به داد دل تنگ بی نجف برسد که
دلم مریض علی شد نجف شده است دوایش

بزن به روی جبینم منم که مست علیم
فقط به حرمت انگورِ حک شده به طلایش

سلام من به علی و به روزه داری زهرا
به سید الشهدا که تمام خلق فدایش

سلام من به لب خشک روزه دار پریشان
سلام بر رمضان و گریز کرببلایش

شد آسمان همه دود از فشار تشنگی شَه
نگشته باز ز هم تارهای خشک صدایش

سلام من به حسین و به راس روی سنانش
به پیکری که نموده سنان به خاک رهایش

به شمر و خولی بَجدَل هزار مرتبه لعنت
که در شلوغی مقتل ربوده گشت عبایش

به روی خاک هم او فکر شیعیان خودش بود
سلام من به حسین و به نغمه های دعایش
علیرضا وفایی خیال