شعر روضه حضرت زهرا (س)

نه سال با تو شد سپری روزگار من

تنهافقط تو بوده ای غمخوار و یارمن

نه سال با تو زندگی ام عاشقانه بود

من مرد خانه بودم و تو خانه دار من

ناراحتی من همه این است؛میروی

خوشحال میشوم نروی از کنار من

در بین آن کشاکش و در بین ازدحام

 جز تو نبود هیچ کسی پاسدار من

ازآن زمان که خورد به بازوی توغلاف

خانه نشین شده به خدا ذوالفقار من

دستم به بند بود که دستت شکسته شد

در پیش تو شکست غرور و وقار من

محمد حسن بیات لو