شعر شهادت حضرت زهرا (س)

« زبانحال امیرالمومنین (ع) »

در یاد داری یک زمان, من بودم و تو
بی‌حرف و بی‌شرح و بیان من بودم و تو

من باعثِ خَلقِ جهان, تو باعثِ من
آری؛ عدم بود و در آن من بودم و تو

نُه سال نَه, از لحظهٔ آغاز عالَم
ایجاد شور عاشقان من بودم و تو

آن روز را در کوچه از یادم نرفته
تنها؛ میان دشمنان؛ من بودم و تو

من بودم و تو در میان موج آتش
در صید دام آن زمان, من بودم و تو

حتی سلامم بی‌تو بانو بی‌جواب است
ای پاسخت آرامِ جان… من بودم و تو

از دیده رفتی و عیان در روزگاری
جاری به طول هر زمان, من بودم و تو

مجید نجفی