تا که گویی یا علی سجاده پر پر می زند
سجده ی واجب کن و بشنو که بر در می زند
بعد از آنکه از سحر تا مغربی باده زنم
آمد اینک حضرتش دیدی به ما سر می زند
من طلب دارم هزاران بوسه از پای علی
هم سند داده مرا هم مُهرِ داور می زند
بوی خوش می آید از عرش الهی تا نجف
عطر حیدر را ملک بر بال و بر پر می زند
من که مستم یا علی جان من و جانان من
این خم ابروی تو طعنه به محشر می زند
دیده ام خمخانه گشته در هوای بودنت
این غزل هم مست گشته جام و ساغر می زند
درب جنت را ببین محکم چو کوبیدی به در
ادخلوها به سلام از بهر حیدر می زند
هم قلم هم نون هم سطر در شان علی است
قبل خلقت اسم او خالق به دفتر می زند
من سگ کوی علی ام ناز شست حیدرش
دلبرم لب تر کند این نوکرش سر می زند
سید علی حسینی