شعر مدح و مناجات امام حسن (ع)
کریم های دو عالم
کریم های دو عالم بهنام زاده شدند
زبانزد همه ی خاص وعام زاده شدند
اگر که ظرف نباشد توقعمِی نیست
شراب ها همه از فیضجام زاده شدند
چقدر خام شدم تا مراکمی بپزند
پیاله ها همه از خشتخام زاده شدند
تو امر کردی و تکویناًاستجابت شد
و عاشقان تو با یک کلامزاده شدند
جواب دادن تو اشتیاقمی آرد
سلام ها ز علیک السلامزاده شدند
چه خوب شد که محبانحلال زاده ی عشق
و دشمنان حَسن هم حرامزاده شدند
حسن حسین و یقیناً حسینهم حسن است
نشسته ام که ببینم کدامزاده شدند
همین دو تا پسر فاطمههمان اول
امام زاده شدند و امامزاده شدند
چقدر دور و بر تو فرشتهریخته است
بزرگ ها همه با احترامزاده شدند
بساط نوکری ما کنارتو پهن است
از اول ایل و تبارمغلام زاده شدند
عجیب نیست به دنبالگنبدت هستیم
کبوتران همه بالای بامزاده شدند
چه بهتر است که بنشینیو سکوت کنی
که از قعود تو صدهاقیام زاده شدند
علی اکبر لطیفیان
زندگی
"زندگی" بـه من آموخـت . . .
آدمها نـه " دروغ " می گویند
نه زیر " حرفشان " می زنند .
اگر " چیزی " می گویند . . .
صرفا " احساسشان " درهمان لحظه سـت
نبـایـد رویش " حساب " کرد…
سلام-قشنگه داداش-به وبلاگ اشعار ماهم سر بزنید