اشک معراج

در سر ما نوکران غیر از هوای روضه نیست
زندگی درد است ان جا که بنای روضه نیست
از اذان صبح هستی تا غروب زندگی
نغمه ای خوشتر به گوشم از صدای روضه نیست

خانه در اشفتگی شهر حسرت ساخته
انکه در تاب و تبش جایی برای روضه نیست
زخمی هایی پوچ دست اویز روحش می شود
هر که در این خاک دان درد اشنای روضه نیست
گم شده در ناکجا اباد دنیایی غریب
عارفی که در طریقش رد پای روضه نیست
اشک معراج من دور از تهجد می شود
نردبان اسمان جز اشک های روضه نیست
 
حسن کردی