السلام وعلیک یاثامن الحجج(علیه السلام)

هوا هوای چکیدن , هوای تنهائیست
و دست های دعایم پر از تمنائیست

مسیر خواهش من باز سویتان افتاد
به سمت شاه کریمی که اوج لیلائیست

هزار شکر دوباره شدم گدای درت
که خواستن ز تو آقا کمال لیلائیست

خوشم به آنکه دلم مست جامتان گشته
دلی که عشق تو دارد خدای دارائیست

کرم بکن که ببینم شبی به خواب و خیال
برای عاشقتان در کنارتان جائیست

اگرچه ساکن اینجام, خانه ام آنجاست

کبوتری شده ام که آشیانه ام آنجاست *

بهانه کرده دلم باز زائرت باشم
غلام حلقه به گوش و مسافرت باشم

و حسرتم شده یک شب که در حریم شما
کنار پنجره فولاد شاعرت باشم

چه خوب میشد اگر که به صحن گوهرشاد
کبوترانه زنم پر مجاورت باشم

تمام آرزویم بود تا حرم آیم …
… و آب خورده حوض چو کوثرت باشم

تو ای خدای عشق قسمت گدایت کن
که در سرایت عزادار مادرت باشم

تمام راه من و جاده حرف ها زده ایم

غریب گرچه, ولی, سر به آشنا زده ایم *

نشان داده خدا با شما کرامت را
من آمدم که نشانم دهی جمالت را

به چشم سرمه کشم خاک پای زوارت
و در حریم تو حس میکنم عبادت را

دخیل پنجره فولاد میشوم آقا
به این هوا که ببینی دو دست حاجت را

تمام حاجت من کربلای ارباب است
نشان ده به گدایت تمام رأفت را

ز خادمان حرم هم شود که حاجت خواست
ز خادمان حرم خواهم استجابت را

کشید دست مرا ثامن الحجج, رفتم

فقیر بودم و مشهد بجای حج رفتم *

فرشیدیارمحمدی