شعر مدح امام حسين (ع)
با یا حسین حسین …
از من گرفته طاقت و صبر و قرار,لب
شهر مدینه منتظر انفجار , لب
پا بر زمین گذاشت , نبی سجدهاش گرفت
یعنی که زعفران دهن است و انار لب
نامش چقدر با همه کس فرق میکند
با یاحسین حسین رود از اختیار , لب
چشمش شبیه چشم غزالان زود رنج
صدها فرشته دور سر و…بیشمار , لب
خنده و گریه در قلمش جمع می شوند
زیبا ترین کتاب شده انتشار,لب
اما چرا رسول و علی گریه می کنند!؟
دارد علی چه می شنود از نگار , لب!!!؟
یک لب به گریه و لب دیگر به ارتعاش
انگار دیده است که آن نیزه دار…لب…
یعنی علی ! حسینتو را ذبح می کنند
یعنی که خون میچکد از هر کنار , لب
یک روز می شود که زمین گریه میکند
از یک تن برهنه و پُر انکسار, لب
کرببلا…عطش…رسولی که سجده کرد
گودال…شمر…ساعت دو…انتحار…لب…!.
سید نیما نجاری
سلام آقاجون ، ممنون از لطف همیشگیت.
یاعلی.