بی سر و سامان

در جـهـان بـا روز عاشورا خوشیم

در کـنـار زاده ی زهــــرا خوشیم

هـرکـجــا بـاشـیـم بـی اربابمـان

بـی کـسـیم وبـی قرار و ناخوشیم

جـنـت ما کوی عباس است و بس

در جــوار جـنـت سـقـــا خوشیم

آرزوی کـــربــــــلا داریــم مــا

کربلا عشق است , در آنجا خوشیم

بـی سـر و سـامـان کـوی دلبریـم

در حریمش بی سر و بی پا خوشیم

هر که می گویـد که ما دلمرده ایم

دیـده بـگـشـایـد ببیند ما خوشیم

هـیـئـت و شـال عـــزا و کــربـلا

هـسـتـی ما بوده , با اینها خوشیم

گفتـه می آیـد زمـان مـرگ , مـا

بـا امـیـد دیــدن مــولا خوشیم

  حمید ضیاءیزدی(مسافر)