در حــــریم قدســـــیت بـــــال مـــناجاتی بـده
گنـــــبدت دل می بــــرد وقــــت ملاقاتی بـده
دستهایم خالی ازپیش است ســـوغاتی بـده
من فقیرم تکه نـــــانی بهـــــر خـــــیراتی بــده
از کـــــنار تـــــو گــــدا با دست خالی رد نشد
نیست عاقل هر کسی دیوانه ی مشهد نشد
از دم گــــرمت مســـیحا صـاحب دم می شود
بی تو باشم حضرت خورشید سردم می شود
نــــان بـــرای بـــردن و خوردن فراهم می شود
مــــن زیـــادیم فقط از سـفره ات کم می شود
مـــا لـــب تشـــنه لب دریایمان پیش شماست
هر کجا باشیم هم یک پایمان پیش شـماست
این حرم را چشــمهای تــار می خواهد چه کار
پنجـــره فــولاد تــــو بیـــمار می خـواهد چه کار
دل به تو بسته طناب دار می خــواهد چــه کار
خوب مداوایش کند اسرار می خواهد چــه کار
پنـــــجره فــــــولاد تـــــو بیـــمار را اورده اســـت
تو جوابــــش را بـــده دکــتر جوابش کرده است
بر خلاف دست چشمم پر تر از این حرفهاست
اب سقا خانه ات تب بر تر از این حرفهاست
این گرفتارت شدن ها حر تر از این حــرفهاست
نان بدون عشق تو اجر تر از این حرفهاست
در رواق تــــو تــــمامی جــــهان جــا می شـود
زودتــر از گــــفتن حــــاجت گـــره وا می شــود
راه افـــتادی و زیـــــر پـــــات ایــــران ســـاخـتند
تـــــکه ای از خــــاک ایران را خراسان سـاختـند
با وجود تـــو در ایـــــن کشور مسلمان سـاختند
تو همان لطفی که در پاسخ به سلمان ساختند
در نگـــــه داری تـــو خــــود را نشــان دادیم ما
تـــــا ابــــد مـــــدیون زنهـــــای ســــنابادیــم ما
راـست می گوینــد کـه در احتضـــار افــتاده ای
مادرت یکـــبار تـو پنجــــاه بـــــار افتـــــاد ه ای
روضــــه خــــوان دست زهـرای ز کار افتاده ای
روی خاک حــــجره هم چشم انتظار افتاده ای
این نشستن ها و این برخاستن ها یک طـرف
بی جــــواد افتـــــادنت اقـــــای تــنها یک طرف
صابرخراسانی