حسین من

بال خوب است که توفیق پریدن باشد
سفره ی باز به شرط طلبیدن باشد

بارم افتاده به دادم نرسی بر بادم
در رفاقت همه جا ، جور کشیدن باشد

من رفیق بدم اما تو که خوبی بگذر
چشم پوشی ز خطا در تو یقینا باشد

مثل روزی که ز مادر متولد شده است
روزه داری که پی روضه شنیدن باشد

روضه گفتم لب عطشان تو یادم آمد
تشنه ی آبی و حرف نچشیدن باشد

پسر فاطمه گیر پسر ذالجوشن
دختر فاطمه در حال دویدن باشد

وقت تنگ ست ولی ذبح زمان خواهد برد
خنجر کهنه ای ابزار بریدن باشد

مادرت آمده ، گودال شلوغ است اما
قسمت اینبار گمانم نرسیدن باشد

علیرضا وفایی خیال