دنیای پر فریب

 دنیای پر فریب مراکور کرده است

این فرع از اصول مرا دور کرده است

شیطان برای اینکه جدا باشم از خدا

دورم بساط عیش و طرب جور کرده است

شیرینیِّ نوای تو را حس نمی کنم

گویا گناه  طبع مرا شور کردهاست

هر چند مجرم و بدم امّا ببین کریم

مهمان مرا  به ماه پر از نورکرده است

قدری برای قدرشناسی نداشتم

ناممکنم به واسطه مقدور کرده است

این بی بها  به نام علی پربها شده

من را غلام فاطمه منظور کرده است

پوشانده پیش خلق عیوب و خطای من

ستـــّــار عار  ِکار چهمستور کرده است؟!

آقا کنارم آمد و او را ندیده ام

 دنیای پر فریب مرا کور کردهاست

 حسین ایمانی