دو چشم تر

به من رسیده دو چشم تر از حسین و حسن

کلام وحی شده منبر از حسین و حسن

خراب روضه شدم آمدم به میخانه

رسیده جام و می و ساغر از حسین و حسن

برای آنکه خدا را بیاورم هیئت

نداشتم به خدا بهتر از حسین و حسن

زمین به دست حسن، آسمان به دست حسین

به عرش می رسد این نوکر از حسین و حسن

نشسته زیر کسا بین شان رسول الله

که ارث برده علی اکبر از حسین و حسن

بهشت را به گدایی هر دوشان بفروش

نخواه چیز کمی دیگر از حسین و حسن

تویی که کرببلا رفته ای به عشق بقیع

چه توشه ای ببری آخر از حسین و حسن

طبیعی است که با فاطمه طرف بشود

حساب اگر نبرد محشر از حسین و حسن

بپرس فضه چه از فاطمه شنیده علی

یک آیه کم شده از کوثر از حسین و حسن

چو وضع خانه او صورتش به هم خورده

که رو گرفته چنین مادر از حسین و حسن

کشیده خورد و کشیده شد و کشیده آه

کشیده است خجالت در از حسین و حسن

رضا دین پرور