راه عشق

الا ای آن که راه عشق را بر ما نشان دادی
هزاران دُر ز چشم ما نشان این و آن دادی

فقط یک بار حر العفو گفت و سر به زیر آمد
ز رافت بین آغوشت گرفتی و امان دادی

یقین دارم که این دل مرده را با یک نگاه خود
برای یا حسین گفتن بها دادی و جان دادی

تمام خلق سیرابند از دست علمدارت
به خاک سرد با خون شهیدانت توان دادی

نه تنها خاک شد سیراب از خون شهیدانت
که از خون گلوی اصغرت بر آسمان دادی

در آن حالت که حیران ساربان فکر غنیمت بود
کرم کردی و در گودال دست خود تکان دادی

فقط در بین اعضایت یکی انگشت سالم بود
که آنهم دست آخر با نگین بر ساربان دادی

مگر چیزی نبود آنجا که پیش دیده مادر
گلوی تشنهء خود را به دستان سنان دادی

داریوش جعفری