ساقی رسید

ساقی رسید پسدر میخانه پر شود

باده بریزباده که پیمانه پر شود

جامی بده, حیاتِدوباره مرا ببخش

جامی که جانز حضرت جانانه پر شود

آری علی علیهمه را مست می کند

در بین شهرنعره ی مستانه پر شود

سنگم بزن بهحبّ علی که ملال نیست

لیلای شهرآمد و دیوانه پر شود

اصلاً تمامبال و پرم پیشکش به او

اطراف شمع ازپَر پروانه پُر شود

بالم شده استصید نگاه تو یا علی

مثل ریاح عبدسیاه تو یا علی

باید به پایدار تو ما سر بیاوریم

شاید ز کارزلف تو سر در بیاوریم

باید که خاککوی تو را در سبو کنیم

سوغاتی ازدیار تو, ساغر بیاوریم

وقتی که صحبتاز نجف و آن مناره هاست

کم مانده ماز شوق تو پر در بیاوریم

ما را درآسمان نجف تا که پَر دهی

سجده به خاکمقدم قنبر بیاوریم

شأن غلامی توهمان شأن انبیاست

روشن شود چورو سوی محشر بیاوریم

انگشتری بده,که سلیمان بنا کنی

یا نسخه ایبده که مسیحا دوا کنی

هر ذره پایبوس تو شد درّ ناب شد

زر نه,ابوذری شده و آفتاب شد

این غوره هایما که به ساغر نمی رسید

در دست توفشرده شد آن گه شراب شد

بالای تاج وتخت سلیمان نوشته اند

هر کس که شدغلام تو عالیجناب شد

ادعیه ی قنوتنبی با تلاوت-

“یاعالیُ به حق علی” مستجاب شد

وقتش شدهاست, فدیه بگیری به ذوالفقار

قربانی ات کهبیش ز حدّ نصاب شد

سر گر نشدفدای تو سربار می شود

میثم تبارعاقبتش دار می شود

از بس که هستدر دل من اشتیاق تو

دیگر نماندهطاقت صبر از فراق تو

درد مرا نگاهمسیحا دوا نکرد

آن مرهمی کهکرده به زخمم افاقه, تو

از گوشه ینگاه تو سلمان درست شد

این شیوه یتو بوده و سبک و سیاق تو

باید کهاستحاله شوم, خاک پا شوم

دفنم کنند درنجف تو, عراق تو

باید که حرفاز تو و زهرا وسط کشید

تا خوش بیایداین سخنم در مذاق تو

ساقی بادههای طهورا نظر نما

ای ایلیایحضرت زهرا نظر نما

محسن حنیفی