شاه عالم

بیچاره‌ام به چاره‌ی من التفات کن
آنی، دمی، نگاه بر این خاک پات کن

بر طالع کویر دلم خشک‌سالی است
فکری به حال و روز دل این قنات کن

ای شاه عالمی که عتابت عذاب ماست
رحمی به‌حال رعیت بی دست و پات کن

ای جلوه‌های اشرقت الارض ؛ نور تو
یک گوشه چشم بر همه‌ی کائنات کن

خیری از این دو دیده‌ی تارم ندیده‌ام
جز دیدنت دو چشم مرا مات مات کن

من در مسیر نوکری‌ات لنگ می‌زنم
در این مسیر پای دلم را ثبات کن

خونم حلال حضرت خون‌خدا “حسین”
من را شهید تشنه‌ی آب فرات کن

 علی مزرعی
 محمد حسن بیات‌لو