شب توبه ی ماست

شب جمعه دل ما گفت علی ع گفت حسین ع
رو به درگاه خدا گفت علی ع گفت حسین ع

از همه رانده شده چشم بر این در دارد
بنده ای غرق خطا گفت علی ع گفت حسین ع

این شب جمعه؛ شب قدر؛ شب توبه ی ماست
دل ما بین دعا گفت علی ع گفت حسین ع

پر زد از صحن نجف محضر شش گوشه ی شاه
هر دل غمزده تا گفت علی ع گفت حسین ع

روزه ام نذر پدر روضه ی من خرج پسر
غم جدا غصه جدا گفت علی ع گفت حسین ع

دل قرآن به سرم با دم سلطان نجف
کنج ایوان ه طلا گفت علی ع گفت حسین ع

اربعین پای پیاده لبم از خاک نجف
تا خود کرببلا گفت علی ع گفت حسین ع

مهدی فاطمه عج از توبه ی او راضی شد
هر که در نزد رضا ع گفت علی ع گفت حسین ع

من و سرمایه ی عمرم که دل دربه دری ست
تو و لبخند رضایت “چه مبارک سحری ست”

اسماعیل‌ شبرنگ