شعر سال روز ازدواج حضرت علی(ع)و حضرت زهرا(س)

شب عروسی تان آسمان مصفا شد
زمین پر از برکات خدای اعلی شد
شب فرارغم و ماندن خوشی ها شد
میان عرش خدا بزم شور برپا شد

دلم ز پرده برون شد,کجایی ای مطرب؟
هواهوای جنون شد,کجایی ای مطرب؟

نفس به جان غزل ها دمیده شد امشب
جنون به مرز تماشا کشیده شد امشب
همینکه صحنه ی این عقد دیده شد امشب
ندا رسید که : عشق آفریده شد امشب

معاشران گره از زلف یار باز کنید
به سمت فاطمه و شوهرش نماز کنید

زمان بخشش هر اشتباه آمده است
شب سیاه به پایان راه آمده است
به شام تار هوای پگاه آمده است
شب عروسی خورشید و ماه آمده است

دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد
که غنچه گل شده با نغمه ی مبارکباد

شب وصال دودلداده ودو دلبند است
به این دلیل دل کل خلق خرسند است
لب رسول ازاین عشق غرق لبخند است
که عاقد علی و فاطمه خداوند است

سرود مجلس امشب فلک به رقص آرد
از آسمان گل یاس و سپیده می بارد

دونیمه شد شب معراج سیب پیغمبر
که نیم آن شده زهرا و نیم باحیدر
ولی رساند خدا این دو را به همدیگر
زبان شاعر از این وصف لال شد دیگر…

به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات؟
بلند گفت ؛ به زهرا و مرتضی صلوات

مجتبی خرسندی