شعر مناجات چهارده معصوم (ع)
من هرچه دارم از کرام اهل بیت است
گنج دو دنیا زیر گام اهل بیت است
زیبا ترین جا کنج بام اهل بیت است
صبح و مساء ذکرم سلام اهل بیت است
شد هرکسی مجنون اینان جاودان شد
از افتخارات زمین و آسمان شد
یا شد اباذر یا که شخصی چون کیان شد
دارد شرف هرکس غلام اهل بیت است
از هر لحاظی بنگری تو برترین اند
دارای اعجازی عظیم و بی قرین اند
تاج سر خلق و عباد الصالحین اند
این یک نم از شان مقام اهل بیت است
غافل شود عاقل ترین بایک نگاهی
باعشق و جود و معرفت گردیده راهی
اینجا گدا دارد مقام پادشاهی
این چشمه ای از خیر عام اهل بیت است
اینجا به اوج خود رسد هر شور و حالی
اهل کرم هستند و این مولی الموالی
سائل نرفت از نزدشان با دست خالی!!
از بس پر آوازه کرام اهل بیت است
هردرد درمان میشود بی شک دراینجا
دل غرق ایمان میشود بی شک در اینجا
محبوب یزدان میشود بی شک در اینجا
اوج شفا در بطن نام اهل بیت است
آری اجابت میشود قطعا حوائج
باید بر آورده شود شرعا حوائج
اینجا نماند بر زمین اصلا حوائج
این دور از لطف و مرام اهل بیت است
ما از روایتهای اینان جان گرفتیم
در پیش راه حضرت یزدان گرفتیم
درس زیاد از هر خط قرآن گرفتیم
غرق حلاوت بس کلام اهل بیت است
اینجا گره در کار معنایی ندارد
این خانواده مثل و همتایی ندارد
کس مثل اینان فضل و اعطایی ندارد
جود و کرم کارمدام اهل بیت است
دارد دلی آذین زالماس و عقیقی
باشد بنی آدم به معنای حقیقی
با آل احمد هست او در هر طریقی
هرکس که منعم از طعام اهل بیت است
دیدم که روزی عارفی فرزانه میگفت
در شان چهارده گل جانانه میگفت
از مخزن الاسرار این کاشانه میگفت
میگفت سعادت نزد جام اهل بیت است
رضا آهی