شعر مدح و مناجات اميرالمومنين (ع)

علی جان

می شود گفت سپرده ست خدا دل به علی
قـبله وقـتی شـده بـاشـد مُـتمایـل به علی

جای او مرتبه ی عالیِ جنبُ اللّهی ست
پس رسیده ست تـمامیِ فضائل به علی

مخزن عِلم الهی ست دلش ، جـا دارد—
این که تفویض شـود حَلّ مَسائِل به علی

از شبِ قَدْر بپرسید اگـر ، خواهـد گفـت:
آنچه نازل به نبی شد، شده نازل به علی

بَهره بُرده ست به معنای حقیقی از شب
هـر کسی فـکر کنـد جـایِ نَوافِـل به علی

سالکِ اهل دلی آرزویش بود او را
برسـانند پس از طِـیّ مراحـل به علی

چون مُـیسّر نَـبُوَد وجه خدا را دیدن
عوض خویش خُدا داده شمایل به علی

مورد مرحمت خاصّ زهرا شـده ایـم
خاتـمه یافته هر وقـت محافل به علی

دوش در مسجد کوفه به خودم می گُـفتم
در رکـوعی برسی کاش که(سائل)به علی

کربلا؛کوفه؛حلب؛شام؛مدینه…همه جا
می‌رسد گریه‌ی ما پایِ مَقـاتِـل به علی

کاش می‌شد سپر فرق سر او سر ما
تا نمی‌خورد‌ چنین‌ ضربه‌ی‌قـاتل به علی

مُحمّد قاسمی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا