مادرِ تمامِ شقایق ها

پیچیده است عطرِ نسیمی سرخدر لابه لای زلفِ پریشانش

در خانه ای که یاس و تبر دیده بانو به لب رسیده دگر جان

بانوی خانه ,همسرِ “مظلوم” استبانوی خانه, مادرِ “عطشان” است

بانوی خانه ای ست که خلقت هم تا روزِ حشر, مست و غزلخوانش

با دستهای مادری اش, دستاس میچرخد و کمال می یابد…نه! 

دستاس نه! تمامِ جهان گوییچرخیده با عنایتِ دستانش

خیرِ وسیعِ هردو جهان, زهراست قدّیسه ای به پایه ی پیغمبر

آیاتِ دهر, محوِ کراماتش شیرِ خداست قاریِ قرآنش

هرچند قدرِ عهدِ عقیقش را نشناختند قومِ نمک نشناس

حتّی که بدترین زنِ همسایهبر سفره ی دعا شده مهمانش

زهرا شنیدنیست در این عالم ناموسِ حق,نیامده در چشمی

حالا بسنج ضربه ی سیلی را خشمِ خدا و صاعقه بارانش

با اینهمه , مقابلِ ظلم آمددر دامنش ,حسین, قیامت کرد

میراثِ پایداری و حق خواهی در کربلاست اوجِ نمایانش

زهرا یگانه بانوی اسلام استاو مادرِ تمامِ شقایق هاست

“زهرا فقط شبیهِ خودش زهراست” نسلِ ائمّه, آینه دارانش

عارفه دهقانی