مظلوم زندان

از سیره ات پیداست فرزندِ علی باشی
زندان به زندان بند در بندِ علــی باشی

جز زهر آبِ خوش نخواهی خورد در زندان
وقتی حســن باشی و فرزندِ علــی باشی

حتّی نگهبانانِ زنــدان دوستت دارند
وقتی میانِ اشک , لبخندِ علــی باشی

جایی که قال المُعتمدها قولِ منبرهاست
بایــد سکـــوتِ آبرومندِ علـــی باشی

در سجده های خسته ات پیداست میخواهی
غرقِ خـــدا باشی خوشایندِ علـــی باشی

تقدیر راضی بر رضایِ توست وقتی که
راضی به تقدیـــرِ خداوندِ علـــی باشی

از چشم هایت چشمه ای لبریز خواهد شد
روزی که محـــوِ ماهِ دلبندِ علـــی باشی

در گوشِ موعودِ زمان قرآن تلاوت کن
تو آخرین تفسیـــرِ مانندِ علـــی باشی

ابراهیم زمانی قم