نرسد اگر به علی کسی

نرسد اگر به علی کسی, به کجا رود؟ بهکجا رسد؟

به خداقسم که اگر کسی, به علی رسد, به خدا رسد

سویانبیا, سوی اولیا, ز طریق حب و ولا بیا

که بهجایی ار برسد کسی, ز طریق حب و ولا رسد

ز خودیبرون ننهاده پا, نرسیده است به هیچ جا

چو کسی زراه دگر سزد, سر او به عرش علا رسد

ز ره طلببه ولی برس, ز ره ولی به علی برس

که بهخضر تا نرسد کسی, نتوان به آب بقا رسد

ز در علیبه در دگر, منه پا, که می‏ندهد ثمر

نرسد کسیبه علی اگر, به هدر رود, به هبا رسد

در کس بهغیر علی مزن, ره کس به جز ره او متن

که ازیندر و ره اگر کسی, برسد به نور هدی رسد

نبود چوغیر علی کسی, ز درش به عرش علا رسی

که بهاوج عزت اگر کسی, برسد به فرّ هما رسد

نه بهکعبه رو نه به دیر رو, نه به فکر رو نه به سیر رو

زمنیّتار گذرد کسی, ز ره علی به منا رسد

به مروتار بنهی قدم, توبه مروه یی, به خدا قسم!

به رهعلی ز صفا قدم, نهد ار کسی, به صفا رسد

به علیاگر تو یکی شوی, ز دنس رهی و زکی شوی

به جزاین اگر ملکی شود, ملکیتت به خطا رسد

توشنیده‏ای به بقا اگر ز طریق فقر و فنا رسی

ز علیرسد چو کسی اگر به طریق فقر و فنا رسد

چو کسیمُزکیّ و مُتّقی, شود از طریق علی شود

ز طریقبندگی علی, کسی ار رسد, به تقی رسد

نه همی ز«ناد علی» او, شود آبگینه «سَیَنجَلی»

ملکوت همپی صیقلی ز غبار او به جلا رسد

نرسد اگرکه ز لافتی, به ثبوت نفی تو زاهدا

نه ز«لم» رسد, نه ز «لو» رسد, نه ز «ما» رسد, نه ز «لا» رسد

به مریضدل نرسد شفا, ز دوای بو علی از خدا

مگر ازمحبت مرتضی, مرض دلی به شفا رسد

من«کبریایی» خسته را, بده ساقیا ز می ‏ولا

ز شرابحب علی مگر همه درد من به دوا رسد

مفتون همدانى