هجوم لشگر پست

مثل کبوتر محسن و مادر زمین خوردند
با پیکری زخمی, شکسته پر زمین خوردند

در آن هجوم لشگر پست یهودیها
مادر نه! بلکه, ماسِوَىاللَه بر زمین خوردند

دو گوشوار عرش حق, دو سبط پیغمبر
همراه بابا با دو چشم تر زمین خوردند

در بین آتش دختران آفتاب از غم
غمدیده و زار از شرارِ شر زمین خوردند

سادات و عام و خاص و هر قلب سلیمی که
گشته به حق دلداده ى حیدر زمین خوردند

در امتداد کوچه, کوی سرخ عاشورا
گلهای باغ فاطمه پرپر زمین خوردند

اینجا میان کوچه مولا, پشت در زهرا
آنجا حسین و ساقی و اکبر زمین خوردند

تا شد هویدا رأس خونین, بر سرِ نیزه
زینب, سکینه, بانوان مضطر زمین خوردند

در عصر عاشورا به وقت غارت خیمه
دیدم دو دختر بچه را.. با سر زمین خوردند

حسین رضایی حیران