شعر شهادت حضرت زهرا (س)

واویلا

تا بسوزد پردهٔ کعبه بسوزد بیت وحی
کینه، هیزم برد در پشت در بیت رسول

زد ملک آرام این در را ، عمر هم با لگد
نه فقط بر در که بر پهلوی زهرای بتول

میخ هم از شرمساری محمد سرخ شد
پیش آن بانو که در زهد و حیا در قله بود

مالک فردوس فورا سمت انسیه دوید
دید آنکس که شفاعت می کند در شعله بود

چونکه می دانست یاغی جان حیدر ، فاطمه است
در هجوم ظلم ، زهرا قصدِ از این حمله بود

اوکه خاکی کرد چادر را نمی دانست که
آبروی خاک هم این چادر پر وصله بود

 حامد آقایی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا