پسران مرا حلال کنید

بنشینید و سیر گریه کنید
گریه بر این شکسته بال کنید
بی بنینم ، شما به رسم وفا
پسران مرا حلال کنید …

روز محشر که روزحسرت هاست
شرم دارد نگاه غمدارم
من به لبهای شیر خوار شما
تا نفس می زنم بدهکارم …

چشمهای در انتظار حرم
قد سالار خیمه را خم دید
مانده ام با خجالتم چه کنم ؟
چشم زینب خرابه را هم دید

از عروس عزیزمان چه خبر؟
سر او غصه ها چه آورده اند
خواهر خانه را برادر ها
وقت دیدن به جا نیاورند

خسته ای و شکسته ای زینب
لحظه ها رنگ آه می گیرند
دختر و مادری ما را هم
عده ای اشتباه می گیرند

باورم نیست از رشید حرم
ارث شرمندگی به من برسد
از حسینی که داشتی باید
به تو یک کهنه پیرهن برسد

ناصر دودانگه