گریه ی محراب

با ناله های حیدر محراب گریه می کرد

از عمق زخم آن سر محراب گریه می کرد

در اوج بی قراری همراه اشک مولا

با سوز آه مادر محراب گریه می کرد

از تیغ ابن ملجم فرق علی دو تا شد

چون لاله گشت پرپر محراب گریه می کرد

می دید در مقابل تصویر غرق خونی

گودال و تیغ و حنجر محراب گریه می کرد

خون جگر روان شد محراب غرق خون گشت

با ناله های آخر محراب گریه می کرد

مرد یگانهء جنگ مظلوم بود و تنها

با داغ آن دلاور محراب گریه می کرد

عمری بدون زهرا با چاه درد دل کرد

می گفت کوچه معجر محراب گریه می کرد

می دید در نگاه غرق به مولا

تصویر آتش و در محراب گریه می کرد

وحید محمدی