گوشهٔ مقتل

میرسد از گوشهٔ مقتل صدای مادرش

ایزنا زاده بیا و دست بردار از سرش

گیسوانمادر ما را پریشان می کنی

بیحیا با خنجرت بازی مکن با حنجرش

تونمی بینی مگر غرق مناجات است او

پایخود بردار از روی لبان اطهرش

دلمسوزان بی حیا عمه تماشا می کند

بانوک نیزه مکن پهلو به پهلو پیکرش

دستمن از پوست آویزان به زیر تیغ تو

تاسپر باشد برای ناله های آخرش

نیزهبازی با تن بی سر ز من آغاز کن

طعمهنیزه مگردانید جسم اصغرش

ازضریح سینه اش برخیز ای چکمه به پا

پایخود مگذار روی بوسه پیغمبرش

دیراگر برخیزی از جای خودت یابن الدعی

عمه نفرین کرده دست خود برد بر معجرش

قاسم نعمتی