یا عزیز زهرا (س)

نمیخواهم شبیه قبل آهم را نگه دارم
به تو رو میزنم تا تکیه گاهم را نگه دارم

نمیخواهم ببینم هیچ چیزی را بغیر از تو
برای دیدنت باید نگاهم را نگه دارم

دو پلکم را چو سدّی میکنم بر راه چشمانم
که هرجوری شده سیل گناهم را نگه دارم

پلنگی میشوم تا قُله می آیم که قبل از فجر
به هر قیمت شده بر قُله ماهم را نگه دارم

نگاهت نور خورشید است و من یک ماهِ تاریکم
کمک کن وجهه ی روی سیاهم را نگه دارم

چه بادی میوزد در عالم امیال طوفانی
مگر با دست های تو کلاهم را نگه دارم

شاعر؟؟؟