یا قمرالعشیره(ع)

تا اینکه دعایت بکند مادرِ عباس (ع)
آقایِ جهان باش و گدای در عباس

فرزند علی بوده و فرزند ادب بود
این دو شده بر شانهٔ او گوهر عباس

تا ، کرببلا را شده او میر و نگهبان
درگاهِ امام است همان محضر عباس

بازنده ، امان نامه شد و شمر چنین گفت
دیدم که حسین است فقط رهبر عباس

بر اهل حرم لشکر بی باک اگر بود
مشک است برای خود او لشکر عباس

یک کوفه برای زدنش آمده بودند
افتاد کنار پسرش مادر عباس

از شرمِ خودش آب شد و علتش این شد
سهم همهٔ دشت شده پیکر عباس

سختیِ عمودی که گرفته سر او را
در ماندنِ در علقمه شد یاور عباس

ای آب که در هر طرف دشت روانی
تا خیمه برو ، بهر دل مضطر عباس

 حامد آقایی