شعر مدح و مناجات حضرت زينب (س)

کار ِما امشب است با زینب

شبِ میلادِ نورها, زینب

سِرِّ وَالنجم و وَالضُحی زینب

آمده محور ِکسا زینب

مهمان جودتان که به کرات گشته ایم

مشمول جملگی عنایات گشته ایم

در سایه سار بیرق باب الحوائجیم

 دیوانگان عمه سادات گشته ایم

محمد جواد باقری

برای بارش باران”خدا… خدا…” کافی ست

برای عشق و جنون شهر کربلا کافی ست 

برای بی خردان زرق و برق این عالم…

غبـار چـادر زیــنـب بــرای مـا کـافی سـت

 علیرضا خاکساری

دلبـــاده بـنوش است  سر خان عقیله

خـوردهشب و روز  از نمک و نان عقیله

هرقـلب حسینی که شده  واله و شیـدا

دربزم حـسینی شـده مـــهمان  عقیله

زصبرت در شگفتی اسمان شد

ز وصفت ناتوان وصف وبیان شد

چه کردی روزعاشورا که چشم

تمام افرینش خونفشان شد

مادرم روز امتحان شده است

وقت رفتن به آسمان شده است

از غریبی وبی کسی حسین

دشمن دون چه شادمان شده است

دعا کن غم ره ساحل بگیرد

خدا داد دل از قاتل بگیرد

شکیبایی به دل منزل بگیرد

در یغا درد زینب را دوا نیست

باز مرا سوی لبِ خُم کشید

قصه‌یدریا به تلاطم کشید

آمد وتوفان من آغاز شد

باز دریرو به دلم باز شد

زینب عفیفه ایست کزین بهترش نبود

روح حماسهبود و کم از مادرش نبود

در مجلسیزید چه مردانه حرف زد

جز لافتیدگر صفتی در خورش نبود

آتشفشان زخم منم,داغ دیده ام

خاکسترم,بهار به آتش کشیده ام

چشم بلا کشیده ی من خون جگر شده است

از باغ سرخ آینه ها آه چیده ام

زینب تمام عصمت زهراست شک نکن

زینب مرام و هیبت مولاست شک نکن

زینب عقیله ی حرم و عشق خاتم است

بی بیِّ آسمانیِّ دنیاست  شک نکن

اسوه ایثار و ایمان زینب است

مرجع کل خطیبان زینب است

گر ببینی کربلا دارد به خود این اعتبار

اعتبار کربلا در اعتبار زینب است

 محمد غفاری