شعر مدح و مناجات

به یک نگاه تو بیمار می شود دل من

به یک نگاه تو بیمار می شود دل من

به یک کرشمه گرفتار می شود دل من

برای درک حضور تو ای گل نرگس

همیشه راهی گلزار می شود دل من

دین حسین (ع)

من کافر مسلم شده دین حسینیم

ما مقلد عشق و فرامین حسینیم

این دل حرم کرببلا فخر زمین است

ما در صدد بستن آذین حسینیم

سبـوی علی

هر که مست است مست روی علی است

هر چه مستی است از سبـوی علی است

تاک را کاشت با دو دست خـودش

باده یک قطره از وضوی علی است

وعده ما سحری پای ضریح عباس

می برم نام تورا تاببری نام مرا

پرکن از جام لب خویش همه جام مرا

خاک هم گاه گداری بدهد طعم عسل

بوسه از خاک رهت کرده عوض کام مرا

محول الاحوال

فالی زدم که گفت: به اقبال می رسی

مثل همیشه گفته به من فال: می رسی 

یادش به خیر موقع تحویل سال نو

گفتم به خود دگر که تو امسال می رسی

فالی زدم که گفت: به اقبال می رسی

فالی زدم که گفت: به اقبال می رسی

مثل همیشه گفته به من فال: می رسی

 

یادش به خیر موقع تحویل سال نو

گفتم به خود دگر که تو امسال می رسی

آقا! تو را «آقا»

آقا! تو را «آقا» مرا «نوکر» نوشتند

یعنی تو را اوّل مرا آخر نوشتند

 

روی سیاه من یقیناً حکمتی داشت

شکر خدا نام مرا قنبر نوشتند

سردار

آقا! تو را «آقا» مرا «نوکر» نوشتند

یعنی تو را اوّل مرا آخر نوشتند

 

روی سیاه من یقیناً حکمتی داشت

شکر خدا نام مرا قنبر نوشتند 

مدح بی بی سلام الله

از اشک های چشم تو زمزم درست شد

از ناله های نیمه شبت غم درست شد

با یاری ملائکه در هیئت خدا

از چادر سیاه تو پرچم درست شد

السلام وعلیک یاثامن الحجج(علیه السلام)

هوا هوای چکیدن , هوای تنهائیست
و دست های دعایم پر از تمنائیست

مسیر خواهش من باز سویتان افتاد
به سمت شاه کریمی که اوج لیلائیست

هوای تنهائیست

هوا هوای چکیدن , هوای تنهائیست
و دست های دعایم پر از تمنائیستمسیر خواهش من باز سویتان افتاد
به سمت شاه کریمی که اوج لیلائیست

بی شک گدای خانه ات

بی شک گدای خانه ات آقا شود, حسین(ع)

هر قطره زود پیش تو دریا شود, حسین!(ع)

فیض گدایی تو به هر کس نمیرسد

باید که زیر نامه اش امضا شود, حسین(ع)

دکمه بازگشت به بالا