گل روی حسین

شهر باید به نفس تنگی اش عادت بکند
روضه ها کم شده باید که وصیت بکند
روضه اکسیژن این شهر پر از بیماری ست
از چه بیچاره از این معجزه غفلت بکندغفلت از عشق به این روز در آورد تو را
کاش ای شهر تو را عشق هدایت بکند
پرچم روضه که از سر درِ کوچه برود
عوضش درد به هر خانه سرایت بکند
یادمان رفت خداوند دعای ما را
به گل روی حسین است، اجابت بکند
کربلا موج خروشان عزاداران و…
مشهد اما به همین وضع قناعت بکند
معرفت را چه کسی غیر “طویرج” فهمید
آنکه با جان و دل از دوست حمایت بکند
عاشق آن است که چون میثم تمار علی
زندگی اش همه را خرج ولایت بکند

حسن کردی