یا حیدر کرار

“کرار”واژه ای است که زیبنده ی علی ست
خورشید محو چهره ی تابنده ی علی ست

شکر خدا کبوتر جلد نجف شدم
خوشبخت آن دلی که فقط بنده ی علی ست

فرقی نمی کند چه کسی نوکرش شده ست
مولا شدن همیشه برازنده ی علی ست

بگذار، تازه روز قیامت عیان شود
حتی بهشت جلوه ای از خنده ی علی ست

از شوکت علی چه بگویم که معرکه
در انحصار بانگِ خروشنده ی علی ست

سائل شدن بهانه ی ما بود … قصد ما
تنها زیارت رخِ تابنده ی علی ست

نفرین به روزگار…که بعد از هزار سال
آن میخ نیم سوخته شرمنده ی علی ست

احسان نرگسی