شعر مدح امام حسين (ع)
شراب و اشک …
شراب و اشک دو تا میهمان جام منند
که این دو باعث سر مستی مدام منند
شراب از خم قالو بلی و اشک ازخون
دو رکن هستی من علت دوام منند
حسین جان تو گواهی که وقت روضه ی تو
فرشتگان خدا مرغکان بام منند
شما که جای خودت شیرخوارگان توهم
به وقت رکعت مستی همه امام منند
برای آنکه نمیرم ز روضه ی تو حسین
هزار دست مسیحا به التیام منند
گناه من که زلطف تو بیشتر نشود
ملائکه همه مستغفرین شام منند
غلام و سینه زن و هیاتی و اهل بکا
به لطف توست که اینها تمام نام منند
از آن زمان که شدم نوکر غلامانت
پیمبران همه حسرت کش مقام منند
به لطف توست اگر دعبل شما شده ام
که دوستان پی اکرام و احترام منند
مجید خضرایی