بر لوحِ دلم از ابتدا نامِ تو بود
هم چترِ حریمِ زندگی بامِ تو بود
این کشتیِ دل خسته و طوفان زده ام
با گفتنِ یا حسین, آرامِ تو بود
حمید رضا نوری
بر لوحِ دلم از ابتدا نامِ تو بود
هم چترِ حریمِ زندگی بامِ تو بود
این کشتیِ دل خسته و طوفان زده ام
با گفتنِ یا حسین, آرامِ تو بود
حمید رضا نوری
اگر دست از سر لجبازیِ این آب بردارد
اگر از غم بپیچد در خودش هی تاب بردارد
تمام ماهیان منتظر , مایوس می میرند
اگر سقای تشنه مشک را بی آب بردارد
تا لاله گون بشود کفنم بیشتر زدند
از قصد روی تنم بیشتر زدند
قبل از شروع رجز مشکلی نبود
گفتم که پسر حسنم بیشتر زدند
جان زکف رفته و از دل, نفسی می آید
این نفس هم ,به تمنای کسی می آید
خبر از مرغ دلم نیست ,ولی می شنوم
ناله ی پر اثری کز قفسی می آید
زمان به وقت محرم غروب عاشورا
صدای هلهله در دشت آخر غوغا
دوباره باز شده زخم کهنه دردی
دوباره دست پلیدی که سر زد از شورا
اندازه تمام نفسهای خسته ات
مادر به من نفس بده تا نوکری کنم
علی رضا پورعلی
بارالها اجلم را تو به تاخیرانداز
چند روزیست دلم تنگ محرم شده است
شاعر؟؟؟
بالم شکسته بود و هوایی نداشتم
از دست روزگار رهایی نداشتم
بیهوده نیست عاشق گنبد طلا شدم
مشهد اگر نبود که جایی نداشتم
ای اجل یک چند روزی دور ما را خط بکش
وعده ما عصر عاشورا کنار قتلگاه
شاعر؟؟؟
گـر تـمـام عـرش را دفتر کنیم
گـر تـمـام بـحـرها جوهر کنیم
گـر درختـان جهـان گردد قلـم
گـر تـمـام دست هـا گردد عَلَم
حرمت خانه ی کریمان است
خادم هر درت سلیمان است
صحن زیبای تو چونان دریاست –
– و ضریحت شبیه مرجان است
در زندگیم اگر کمیتم لنگ است
یکسر به لبم علی مدد آهنگ است
از غیر علی مدد نگیرم هرگز
زیرا که مدد ز غیر مولا ننگ است
حمید ضیاء یزدی