پوریا باقری

ماه مهمانی پر نور خدا می آید
ماه برکت , به ملاقات شما می آید

ماه دلدادگی بنده به معبود شده
بازهم بارش رحمت , ز سما می آید

به لطف شاه کرم , باز روزه میگیرم
شکسته بال و پرم , باز روزه میگیرم

اگر شود برسم کربلا در این رمضان
کنار تاج سرم , باز روزه میگیرم

ای پناه تمام عالمیان
خواهرت بی پناه عالم شد

قامتش زیر بار این غم ها
باز هم مثل کربلا خم شد

امشب دوباره لوح و قلم را طلا کنم
قافیه های نابِ خدایی جدا کنم

امشب تمامِ عشق , مهیّا شده ولی
باید بساطِ شور و شعف دست و پا کنم

بنویسید به بالینِ همه باباها…
یک پسر , خوب تر است از همه ی دنیاها…

بنویسید به روی سَرِ هر مجنونی ,
سهمِ او خونِ دل است از شَعَفِ لیلاها

تو بهترین درمان هر دردی اباالفضل
تو در ولادت هم ادب کردی اباالفضل

یک روز بعد از روز میلاد حسینت…
دیده گشودی , بس که تو مردی اباالفضل

پوریا باقری

بی خبر از تمامِ رویاها
بی خبر از شروعِ فرداها
به کسی رو نزد دلِ ماها
بیخیال تمامِ دنیاها…

صدای بانگ جرس , کاروان مهیّا شد
دل تمام عوالم گرفت و غوغا شد

حسین فاطمه راهی کربلا شده و…
دو چشمِ زینب کبری , شبیه دریا شد

ضریح تازه مبارک,عزیز ام بنین

ببین حریم تو آقا چقدر محترم است

ضریح پشت ضریح و حرم میان حرم

فدای گل پسری که هنوز بی حرم است

پوریا باقری

کعبه وا شد , همه جا بوی خدا پیچیده
آیه ی سوره ی ایمان همه جا پیچیده

بندِ قنداقه نبندید به دستانِ خدا
کور باشند همه شرک پرستانِ خدا

پسری آمده از طایفه ی دریاها…
پدرش سرور و سالار همه باباها

پسری آمده از جنس حسین بن علی
میوه ی قلب همه فاطمه ها , زهراها

حاتم از یک تار مویت خلق شد , ابن الرّضا

کل عالم ز آبرویت خلق شد , ابن الرّضا

صد بهشت از عطر و بویت خلق شد ابن الرّضا

ماه ,از اکسیر رویت خلق شد ابن الرّضا