ما روضه دار روضهء رضوان زینبیم
در بین شهر , شهره به عنوان زینبیم
ما داغ دیده ایم که بر سینه میزنیم
این است علتش که پریشان زینبیم
من شیعه ی توام ,تو مرا سَروَری علی
ارباب عالمی و حبیب پیمبری
خورشید از تو نور گرفته ست ماه هم
در یا پر آب از کرم توست چاه هم
خاک پای شیعیانم یا علی
لایقم یا نه ندانم یا علی
مهربانی تو جلّاد من است
ناز چشمان تو در یاد من است
درحدیثی هست از شیر خدا مولا علی
کز شعاع پرتوش نور جهان شد منجلی
گفت ایشان روزی همراه بتول
نازنین ریحانه ی باغ رسول
سهم ما چشم به راهان غم و درد است هنوز
روزهامان همه چون یک شب سرد است هنوز
یک شب سرد , غم و درد و مردی تنها
این همه خانه چرا بادیه گرد است هنوز
شاعر : ایمان دهقانیا
یا علی گفتی و غم آغاز شد(۱)
ناگهان قفل زبانم باز شد
یاعلی گفتی همین اعجاز توست
یاعلی پروانه ی پرواز توست
خبر آمد, شکست پشتم را
خبری مثل تیر زهرآگین
که ضریحی از عاشقان علی
گشت با بغض و کینه خاک نشین
نه چنانیم که آب از سرمان رد بشود
نگذاریم که این فاجعه بی حد بشود
به تولی و تبری شده تاکید ولی
یکی از این دو مهم, گاه موکد بشود
این نبش قبر, عقده ی دیرینه ی شماست
این ها گواهِ جنگ علیه خودِ خداست
وهاّبیان پست! چرا بس نمی کنید
اندازه ی خصومت یک قوم تا کجاست؟
رب کریم ما کرمش اشک مجتبی ست
غربت تمام بیش و کمش اشک مجتبی ست
گفتند حسین جنس غمش فرق می کند
آری حسین جنس غمش اشک مجتبی ست
شاعر : ایمان دهقانیا
شیعه تنها مدد از حضرت حیدر گیرد
از دل خاک چو “حجر بن علی” پر گیرد
در دفاع از حرم دختر مولا حتی
او کفن پاره کند زندگی از سر گیرد
شاعر : مهدی انصاری
وهّابیتِ کثیف! تو شیطانی
ملعون! تو برای ما کُری میخوانی؟
زینب حرمش شبیه کعبه پاک است
نزدیک حرم شوی خودت میدانی!