دگر به گوش, سرود حزین نمی آید
ز خوشصدای مدینه طنین نمی آید
دگر زحنجره ی روضه خوان پیر حسین
نوایخسته ولی دلنشین نمی آید
شعر شهادت حضرت ام البنين (س)
من گرد راه حضرت زهرا نمی شوم
هرگز به جای ام ابیها نمی شوم
او دختر پیمبر و همتای حیدر است
من جز کنیز دختر زهرا نمی شوم
بانو, بنی کلاب نه که خیلبنی بشر
بینا شده ز وسعت بیناییتواند
علم و ادب , وقار و حیا,عزت و شرف
یک گوشه از تملک داراییتواند
غصه ها بر روی پیشانیش چین انداخته
گریه ها از پای او را اینچنین انداخته
مادری کرده برای بچه های فاطمه
خویش را پای امیرالمومنین انداخته
به نــــام آب مطهّر شدم ,خــدا را شــکر
به بوی عـشـق مـعـطـّر شدم , خدا را شـکر
سِمت گرفتم و مادر شدم , خدا را شــکر
کـــنـیـز خانه ی حیدر شدم , خدا را شـــکر
دوباره گفتم: دیگر سفارشت نکنم
دوباره گفتم: جان تو و حسین, پسر!
دوباره گفتم و گفتی: “به روی چشم عزیز!”
فدای چشمت, چشم تو بی بلا مادر
دگر این کاروان یاسی ندارد
که با خود شور و احساسی ندارد
بیا ام البنین برگشته زینب
ولی افسوس عباسی ندارد
گمان مکن پسرت ناتنی برادر بود
قسم به عشق, کنارم حسین دیگر بود
منال ام بنین و ببال از عباس
تو شیر مادر و شیر تو شیر پرور بود
قدم اگر خمید , فدایسر حسین
جانم به لب رسید ,فدای سر حسین
ام البنین سابق اینشهر عاقبت
شد مادر شهید , فدایسر حسین
این چشم هابه راه تو بیدار مانده است
چشمانتظارت از دم افطار مانده است
برخیز و کولهبار محبت به دوش گیر
سرهای بی نوازشبسیار مانده است
همواره از چشم تو لبریزم عزیزم
با تیر و مشک تو گلاویزم عزیزم
یک علقمه می سازم از چشمانم آنگاه
در مشک خالیت آب می ریزم عزیزم
اکبر رشیدی
مادر چه شد که باز نگشتی به خیمه ها
دیدی که شیر خوار خدا گریه میکند؟!
یک دست تو که بر سر راه حسین بود
آن دست دیگرت به کجا گریه میکند