دشمن از خوف به خود میلرزید
علت این بود اگر پنهان شد
جواد قدوسی
من از این رنج و بلا جان میدهم
از مصیبت ها خدا جان میدهم
تو که رفتی اشک در چشمم نشست
چون شدم از تو جدا جان میدهم
این دل برای دیدن روی تو تنگ است
در فکر این نامردمان تزویر و ننگ است
ای که نسلت از تبار کربلا
ای که هستی داغدار کربلا
نور حق, سوم بهار کربلا
یا محمد, یادگار کربلا
معدن جود و کرم ابن الرضا
ساقی چشم ترم ابن الرضا
من که مست این همه لطفت شدم
داده ای بال و پرم ابن الرضا
به خدا پای تو مولا, تا ابد میمانم
همه عمر من از کرب و بلا میخوانم
نام تو میبرم و در حرمت مهمانم
یا حسین بر لبم و فاطمه گوید جانم
بارِگاه با صفا را عشق است
گنبد و صحن وسرا را عشق است
عرش با آن همه هیبت گوید
حرم کرب و بلا را عشق است
جواد قدوسی
امام شیعه ای واشک دیده ات دریا
بیاد روضه کوچه بیادعاشورا
دوباره آتش کینه به پشت در آمد
هلاک روضه مادر شدی گل زهرا
نیزهادر دهنت مهمان شد
کاردشمن به نظر اسان شد
انقدرغارت تو طول کشید
کهتمام بدنت عریان شد
در این شبها دلم سامان ندارد
به جز ذکر علی درمان ندارد
کجا از درگه مولا روم من
که این جود و کرم پایان ندارد