اشعار مدح

شکر خدا که اهل دعا لطف می کنند

فرقی نمی کند, همه جا, لطف می کنند

اینجا اگر یکی دو درم را طلب کنیم

پر می کنند کیسه ی ما, لطف می کنند

ای روی گلعذار تو یاد آور بهشت
وی یک کرشمه در رخ تو دلبر بهشت

ای جلوه ای ز طلعت زیبای تو قمر
وی ماهتاب و شمس درخشان فر بهشت

طُــرفهُ العِـینی سراپای وجودم را گرفت
از خُدا , تا در جهان اذن ورودم را گرفت
خواستم بودونبود من شود اینگونه شد
از منِ دُنیــا زده , بودونبودم را گرفت

بنا شده ست زمین و زمان به نام علی
گرفته است قوام این جهان به نام علی

برای اینکه مُشخّص شود عیـار دقیق
شدند خَـلق خدا , امتحان به نام علی

در بهاری که هوایت نکنم پاییزم
از سر ِحلقه ی ِگیسوی تو حلق آویزم

سر ِخود را به روی دست گرفتم اما
سر به زیرم من از این پیشکش ناچیزم

سرمشقِ صبر , صبرِ جمیل رقیّه است
همواره دست عشق , دخیلِ رقیّه است

مثل عموش , مَنسب باب الحوائجی
در باب قُرب , اَجر جزیل رقیّه است

درِ این خانه که جبریل ارادت دارد
سگ دربار به یک شیر شرافت دارد

قلمم لال شد از وصف,چه گویم وقتی
کمترین نوکرشان حکم شفاعت دارد

در کشورم گدای علی موج می زند

شکر خدا ولای علی موج می زند

 خالی نرفته دست گدایان فاطمه

دست گدا عطای علی موج می زند

هفتاد و دو شهید به صحراى زینب است
پایین نامه همه امضاى زینب است

میمیرم و دم تو مرا زنده میکند
قارى من صدات مسیحاى زینب است

مشهد نجف , مدینه نجف , کربلا نجف
مکه نجف , دمشق نجف , سامرا نجف

هفت آسمان نجف شده عالم نجف شده است
زیباترین پدیده ی ارض و سما : نجف

دارد دلم هوای تو یا مرتضی علی
دنیای من فدای تو یا مرتضی علی
اسلام من تو هستی و این است باورم
دین نیست جز ولای تو یا مرتضی علی

بی تو تاریخ به تاریکیِ شب می ماند

روشنی نقطه بی اصل و نصب می ماند

چشم پوشیدن از نام شما بی خردی ست

بی وجود تو چه فخری به عرب می ماند