افشین علا

خواهر، جواهر است بدان قدر گوهرش
بر دیدگان خود بنشان مثل مادرش

بی بال و پر مباش که دامان خواهران
چون آشیانه است و برادر، کبوترش

ازشام ها گریخت شمیم تو یاعلی
ایام شد تهی ز نسیم تو یاعلی

گفتی دهید سهم خلافت به دیگری
با آن که کس نبود سهیم تو یاعلی