به جرم اینکه یتیمم

تو روی نی و من از تو چقدر فاصله دارم

و از خودم به خدا چون نمرده ام گله دارم

به جرم اینکه یتیمم مرا به بند کشیدند

و جان به لب شدم ازبسکه زخم سلسله دارم

از اینکه گم شدم آن شب چه حرفها که شنیدم

چه خاطرات بدی از مسیر قافله دارم

برای سعی صفای سرت و مروه جانم

تو فکر میکنی آیا توان هروله دارم؟

چه شد که رفتی و دیگر سراغ من نگرفتی؟

دلم گرفته مگر من چقدر حوصله دارم؟

به روی خار دویدن کجا و نیزه نشینی

مرا ببخش که گفتم به پایم آبله دارم

مصطفی متولی