شعر ولادت حضرت معصومه(س)
از شب میلاد تو اینگونه حاصل می شود
ماه, روز اول ذی القعده کامل می شود
گوئیا شان نزولش می شود ایران ما
هرچه بر موسی بن جعفر سوره نازل می شود
پای او شاه چراغ و دست ها عبدالعظیم
چشم ایران چون که مشهد گشت,قم دل می شود
خاک مشهد نسخه ی ایرانی کرب و بلاست
حضرت معصومه زینب را معادل می شود
هرچه قابل تر در این مجموعه ناقابل تر است
هرچه ناقابل در این مجموعه قابل می شود
هرکسی از خویش داخل گشت خارج می شود
هرکسی از خویش خارج گشت داخل می شود
هرکسی در شهر عاقل گشت, عاشق هم نشد
هرکسی در صحن عاشق گشت, عاقل می شود
رتبه ها بر عکس دنیا می دهد اینجا جواب
شاه با ترفیع در صحن تو سائل می شود
در حریمت شعر گفتن کار خود را می کند
شاطر عباس قمی هم, گاه دعبل می شود
اشک وقتی واقعی شد در حرم هم سر گرفت
پس به جای مهر پیشانی من گل می شود
تا چهل شهر مجاور وسعت اکرام توست
پس من همسایه ات را نیز شامل می شود
مشکلات سختم آسان شد ولی کاری بکن
از حریمت دل بریدن باز مشکل می شود
مهدی رحیمی زمستان