عزای مادر

شرمنده کردی بار دیگر نوکرت را
شکر خدا دیدم عزای مادرت را

روزم سیه گردد اگر از من بگیرند
خورشید لطف ِ چشم ِ ذره پرورت را

من لکه ی ننگ توام ، هر جا شنیدی
نام مرا انداختی پایین سرت را

از بس که هستم روسیه حتی ندارم
آقای من حکم سیاهی لشکرت را

ای آیه ی امن یجیب بی پناهان
دریاب این دلدادگان مضطرت را

آواره ام روضه به روضه فاطمیه
تا که ببینم روی زهرا منظرت را

ای وای از سنگینی بار گناهم
نشنیده ام یک بار مادر مادرت را

آقا سر ِ مادر چه آورد آتش در
که سالها سوزانده از پا تا سرت را

 محمد حسین رحیمیان