شعر مدح امام حسين (ع)
هوای حسینیه
مرا هوای حسینیه بی امان کرده
که چند سال مرا بیشتر جوان کرده
نفس که میکشم انگار بوی کرب و بلاست
هوای صحن ابالفضل مستمان کرده
میان لطمه زنی و میان سینه زنی
دلم هوای عبور از غم جهان کرده
حسین عشق من و عمر و زندگی من است
حسین در دل من عشق را بیان کرده
حسین دست مرا ول نمی کند مردم
حسین در دل دیوانه اش مکان کرده
حسین زحمت من را کشیده این مدت
و هر چه لطف شده یار مهربان کرده
اگر همیشه شدم مست علتش این است
که هر چه کرده همین چای و استکان کرده
. . .
هوا هوای حسین و هوای در به دری
دوباره عشق, مرا کلب آستان کرده
میان هروله هایت گرسنه ام شده است
دوباره دل هوس تکه استخوان کرده
جواد دیندار
باسلام
هر لحظه غم آمد به دلم،فهمیدم
آن لحظه من از یاد تو غافل بودم
به به
عـــــالـــــی بود
انا کلب شاه علقمه
سلام بعد از مدتها به روزم
خدا قوت یاعلی مدد