پهلوی کوثر … چرا؟

غبار آمدنت را ز دور می بینم ..

ز شوق آمدنت تکسوار می خندم

تمام هفته به امید جمعه می گریم

تمام جمعه به امید یار می خندم

غروب می شود و باز هم نمی آیی

به اشک های خودم تعنه وار می خندم

– اگر بناست دمی بی تو بگذر عمرم ..

خودم به این همه شعر و شعار می خندم ..

منم همان که سروده است شعر بالا را !

منم همان که به حالی نزار می خندم ..

منم همان که نگاه تو شاعرش کرده

منم همان که به لیل و نهار می خندم

تویی همان که مرا مست دیدنت کردی

منم همان که همیشه خمار می خندم ..

همیشه جمعه پر از شعر می شود طبعم

همیشه جمعه پر از انتظار می خندم

به شوق دیدنت ای صبح روشن فردا

چه بی قرار بر این شام تار می خندم