گناهِ پُشتِ گناه

گدایی سرکوی شماست عزتم آقا
دوباره لطفِ شما داد اذنِ صحبتم آقا

گناهِ پُشتِ گناهم دلیل اشکِ شما شد
بده دوباره نجاتم اسیرِ غفلتم آقا

من آن گدای همیشه , تو آن کریمِ همیشه
همیشه رحمتی آقا همیشه زحمتم آقا !

من و خطای زیادم , تو و کرامت بی حد
پُر از عنایتی آقا , پُر ازخجالتم آقا !

اطاعتی که نباشد , چه طاعتی؟چه نمازی؟
جدا ز روحِ عبادت , اسیرِ عادتم آقا !!

دلم گرفته به قدِّ , تمامِ دوره ی غیبت
شما که بودی و هستی , منم که غیبتم آقا!!

در این بساطِ معاصی که ظُلمت است و تباهی
به نورِ مجلسِ مادر دوباره دعوتم آقا!

به شوق اینکه بیایی شبی به روضه ی ما هم…
میانِ سینه زنانت , میان هیئتم آقا !

دوباره روضه ی زهرا , حکایت غمِ مولا
برای اینهمه غربت نمانده طاقتم آقا !

اجازه میدهی امشب بخوانم از در و دیوار…
رسیده فضه گمانم , به خونِ مانده به مسمار!!

  حسین رحمانی