عالمی گریان

عالمی گریان صبح و شام تو
جان من قربان صبح و شام تو

من کویرم تشنه ی یک قطره از
بارش باران صبح و شام تو

رود رحمت را چه جاری کرده است
چشمه ی جوشان صبح و شام تو

درد بی پایان تو پیداست در
اشک بی پایان صبح و شام تو

جمله بکایین عالم میزنند
بوسه بر چشمان صبح و شام تو

بی نشانی پس یقینا مادرت
میشود مهمان صبح و شام تو

گریه بسیارش عطش خیز است آه
از لب عطشان صبح و شام تو

حسین محسنات